Ita Wegmans invloed op Weleda

“Ze stond bekend om haar moed, enthousiasme, originaliteit en daadkracht. Op 23-jarige leeftijd verhuisde ze naar Europa. Hier verdiepte ze zich in fysiotherapie en massage en later studeerde ze geneeskunde in Zürich. Ze had een vooruitziende blik, interesse in de ontwikkeling van de wereld en een scherp zakelijk inzicht.

In 1921 richtte ze in Zwitserland de eerste kliniek voor antroposofische geneeskunde op. Samen met Rudolf Steiner en Oskar Schmiedel legde ze de basis voor wat nu Weleda is. Naast het beheer van de Klinik Arlesheim was zij verantwoordelijk voor de opleiding en ontwikkeling van alle therapeutische beroepsgroepen in de antroposofische geneeskunde.” 

“Haar echte liefde voor de mensheid. Dat blijkt bijvoorbeeld uit de vele brieven die ze schreef aan patiënten, collega's, therapeuten en maatschappelijk werkers. Ze nam de tijd om hen echt te leren kennen. Als directeur van de kliniek moedigde ze haar personeel aan en herkende ze hun individuele capaciteiten en ondersteunde hun ontwikkeling. In ruil daarvoor eiste zij echter betrokkenheid voor de nieuwe aanpak van de geneeskunde en de antroposofie, die voor haar als arts een grote bron van inspiratie was.

Ze had ook een bijzondere liefde voor kinderen en jongeren die steun nodig hadden, ze zorgde intensief voor hen. Naast kinderen en jongeren, was ze erg betrokken bij de zogenaamde randgroepen van de toenmalige samenleving, die vervolgd of bedreigd werden. Na 1933 waren dat vooral de Joden. Ze redde vele levens door mensen te helpen ontsnappen uit Duitsland.”

“Ita Wegman heeft ervoor gezorgd dat de spirituele en wetenschappelijke basis van de antroposofische geneeskunde en haar therapieën, inclusief de ontwikkeling van geneesmiddelen, tot op de dag van vandaag overeind blijft. Ook werden therapeuten in haar kliniek opgeleid en werden er voortdurend nieuwe therapieën ontwikkeld. Wegman stond net zo dicht bij de schoonmaakster, de kok en de verpleegster als bij haar collega-artsen. Ze bouwde de eerste antroposofische kliniek op en toonde een sterk gevoel voor collegiaal leiderschap.”

“Eigenlijk denk ik dat ze de term ‘sterke vrouw’ voor zichzelf en voor anderen zou hebben afgewezen. Deze term impliceert het bestaan van ‘zwakke vrouwen’, en Wegman dacht niet in zulke clichés. Ze liet zich niet onder druk zetten door sociale normen. Haar levensstijl kwam niet overeen met de verwachtingen van die tijd. Ze is nooit getrouwd, was zowel directeur als econoom, stond aan het hoofd van de medische sectie en was een echte wereldburger met vriendschappen en werkrelaties in talloze landen.

Dankzij haar opvattingen over mensen in zowel een individuele als sociale context, die verder gingen dan geneeskunde, had Ita Wegman niet alleen een sterke invloed op Weleda als bedrijf, maar ook op de rol van de vrouw. Haar carrière is vandaag de dag nog net zo opmerkelijk als tijdens haar leven.”